Harry Overtoom heeft al meer lange fietstochten gemaakt. Dit keer fietste hij naar Rome, vergezeld door vier medeavonturiers. Hier volgt een kort verslag.

*************

Mijn  fietstocht naar Rome, die volgens planning op zaterdag 23 april is begonnen, is prima verlopen. Het kan niet genoeg gezegd worden: het plannen van een startdatum, waarvan niet meer wordt afgeweken, is essentieel voor het slagen van een fietstocht.

Het is een mooie route, via Roermond, langs de Ruhr naar de Rijn net onder Bonn, een stuk langs Rijn en de Neckar waaraan Heidelberg ligt, langs de Kocher naar Dillingen aan de Donau en vervolgens naar Garmisch Partenkirchen. Het is comfortabel om langs rivieren te fietsen. Zo hebben we ook in Italië vele rivieren gevolgd, zoals  de Etsch/Adige en natuurlijk de Tiber, waaraan Rome ligt. In Garmisch Partenkirchen begon bij Mittenwald (het dorp van vioolbouwers) het klimmen naar de Alpen. De Reschenpass over naar Nauders en afdalen naar Merano, Bolzano, Trento, Bassana del Grappa en zo naar Venetië. De saaie Povlakte zijn we met de trein overgestoken. We hadden toen 1691 km gefietst en in ieder geval was mijn doelstelling om op mijn 70e nog eens over de Alpen te fietsen bereikt. In Venetië zijn we twee dagen gebleven, althans in Fusina dat er schuin tegenover ligt. Ieder half uur gaat er een bootje naar het centrum, een heel goede voorziening. In Venetië is een fiets niet alleen onpraktisch, maar ook taboe. Van Venetië ging het naar Assisi, waar we een rustdag hebben genomen. Het laatste deel van de tocht ging over een schitterend  bergachtig parcours door Umbria, naar het meer van Bracciana en in Rome over een mooi vrijliggend fietspad langs de Tiber.

We volgden de routes van Reitsma (http://www.reitsmaroutes.nl/) en troffen overal prachtige vrijliggende fietspaden aan. Echt een aanrader. Er zijn tegen geringe kosten drie delen naar Rome voor handen met voortreffelijke  routebeschrijvingen en informatie. Bovendien kunnen de routes worden ingeladen op een GPS, waardoor op ieder kruispunt te zien is welke weg moet worden ingeslagen. Voor de avontuurlijke fietser die graag kaarten bekijkt en op z’n postduivengevoel (of in ieder geval een kompas) afgaat, misschien wat minder spannend, maar wel ontzettend gemakkelijk.

In het algemeen was het droog weer (geluk gehad, we zagen best wel veel buien op afstand!), maar het was koud onderweg en ‘s nachts zelfs erg koud. In de Alpen vroor het ’s nachts (ijs in de veldflessen). Desalniettemin hebben we op vijf nachten na altijd onze tentjes opgezet. Daarbij moet  ik aantekenen, dat de mevrouw van de camping in Seedorf mij als senior welwillend aanbood mijn matje in de gang neer te leggen (de anderen kregen een soort van paardendekens mee) en net voor de Reschenpass had ik het geluk een hut in de vorm van een  wijnvat te kunnen huren met een verwarmd voorportaaltje. In Bassana del Grappa overnachtten we bij gebrek aan campings in dat gebied in een jeugdherberg, waardoor je je toch ook weer jong gaat voelen. De barre kou gaf echter wel een extra dimensie aan de fietstocht. De windrichting was in Duitsland overwegend gunstig. In Italië was het gelukkig niet zo erg koud meer. Het weer werd steeds beter, zeker overdag. ‘s Avonds en ‘s nachts wel vaak regen of zelfs onweer.

Met ons vijven, te weten mijn zwagers Eric (bekend van een eerdere fietstocht naar Rome) en Frans Kerklaan en mijn zoon Joep en schoondochter Josie Akers, hebben we veel plezier gehad en iedere avond was het met lekker eten en drinken heel gezellig. Een probate afleiding van de barre koude die wij op onze tocht hebben mogen ondervinden. Het gevolg is wel, dat ondanks de 2000 fietskilometers met bepakking en de bergen, ik op deze reis maar 1 kg lichter ben geworden. En dat geldt ook voor mijn medefietsers.

Op maandagavond 23 mei stonden we weer met onze fietsen op de luchthaven van Rotterdam. 

Harry Overtoom, 2-6-2016